Ciężki dzień

Dzień jak nie co dzień. O 7:30 wyłączyłem budzik i poszedłem spać, bo się okazało, że nie ma co wstawać i jechać setki z powodu deszczu. Godzinę później dostaliśmy telefon o sytuacji wyjątkowej, która na szczęście skończyła się pomyślnie. Później półtorej godziny drzemki i o 13:00 obudziłem się z mułem, że nigdzie nie pojechałem. Walczyłem z sobą jakiś czas, ale nie minęły trzy kwadransy i już byłem gotów. Tyle, że okazało się, że wczoraj złapałem kapcia.

Wziąłem więc konia Milenki, przełożyłem SPDy i wybrałem się w standardowym kierunku. Niestety, Milenka dziś ze mną ruszyć się nie mogła, bo jak to u nauczycieli bywa, niedzielę się święci, tfu, poświęca na sprawdzanie klasówek w liczbie pięćdziesięciu sztuk. Jeżeli jeszcze ktoś myśli, że nauczyciele dostają pieniądze za nic, to proszę sobie wyobrazić sprawdzanie cały dzień wypracowań, gdzie zamiast "ciężko" piszą "cięskom" itp.

Wracając do wycieczki, z początku cięskom się jechało. Trzeba zrobić przegląd rowerków, ale to może w marcu. W Dobrej już się rozjechałem, więc postanowiłem, że pocisnę do Tuczy nad jeziorko. Sam dojazd na plażę przypomina strumień, sięgający wpiętych butów. Nie obyło się od zamoczenia, na szczęście lekkiego. Na Woświnie jeszcze gruba warstwa lodu, bo przechadzają się po nim wędkarze.

Powrót to dzidowanie ile sił w łydach. Fajnie się jeździ na tym stalaku, mam do niego jakiś sentyment. Dziś bez fot bo nie było do tego jakoś okazji.